Ο κατά φαντασίαν ασθενής

Ο Κλεάντ, ο εραστής της Ανζελίκ, χτυπά την πόρτα. 

ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ: «Η Ανζελίκ δεν μπορεί να δει κανέναν».

ΚΛΕΑΝΤ: “Ας πούμε ότι είναι ο νέος δάσκαλος μουσικής.»

ΤΟΥΑΝΈΤΤΑ: «Καλή ιδέα! Περίμενε εδώ. Ο πατέρας της έρχεται!»

ΑΡΓΚΑΝ, μιλώντας στον εαυτό του: «Οι εντολές του γιατρού μου: περπάτημα Να περπατήσω μπρος-πίσω στο δωμάτιό μου 12 φορές. Αλλά ξέχασα… Που ξεκινάω;»

ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ, εισέρχοντας στο δωμάτιο: «Κύριε, υπάρχει ένας…»

ΑΡΓΚΑΝ: «Σσσσς! Να μιλάς απαλά σε ένα άρρωστο άτομο.»

ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ: «Κύριε, έι, κύριε…» (Προσποιείται ότι μιλάει με χαμηλή φωνή)

ΑΡΓΚΑΝ: «Τι;»

ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ: «Λέω: έι, κύριε…»

ΑΡΓΚΑΝ: «Τι λες;»

ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ, φωνάζοντας: «Λέω: ένας άντρας θέλει να σας μιλήσει!»

ΑΡΓΚΑΝ, ανασηκώνεται: «Ναι! Μπορεί να έρθει.»

ΚΛΕΑΝΤ: «Κύριε, αντικαθιστώ τον δάσκαλο μουσικής. Είναι άρρωστος.»

ΑΡΓΚΑΝ: «Εντάξει, ξεκινήστε το μάθημα.»

ΚΛΕΑΝΤ: «Ένας βοσκός αγαπά μια βοσκοπούλα. Αλλά ο πατέρας της θέλει έναν άλλο άντρα για σύζηγο της βοσκοπούλας. 

ΚΛΕΑΝΤ: «Έτσι, ο βοσκός υποφέρει. Θέλει να εκφράσει την αγάπη του στη βοσκοπύλα.»

ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ, επιστρέφοντας στο δωμάτιο.

«Κύριε, αυτός είναι ο κ. Ντιαφουαρύς και ο γιος του.»

Κ. ΝΤΙΑΦΟΥΑΡΥΣ: «Κύριε, είμαστε εδώ για να ζητήσουμε το χέρι της κόρης σας σε γάμο».

Κ. ΝΤΙΑΦΟΥΑΡΥΣ, κοιτάζει τον γιο του: «Τόμας, χαιρέτησε την δεσποινίδα».

ΤΟΜΑΣ: «Δεσποινίς, η ομορφιά σας είναι σαν τον ήλιο και τα μάτια σας είναι υπέροχα. Σας προσφέρω την καρδιά μου.»

ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ, ειρωνικά: «Αυτά είναι ωραία λόγια. Αλλά είναι καλός γιατρός;»

ΑΡΓΚΑΝ: «Κόρη μου, πάρε το χέρι του Τόμας».

ΑΝΖΕΛΙΚ: «Σας παρακαλώ, Πατέρα, ηρεμήστε. Δώστε μας χρόνο να γνωριστούμε.»

ΑΡΓΚΑΝ: «Μετά το γάμο!»

ΑΝΖΕΛΙΚ: «Πατέρα, παρακαλώ δώστε μου χρόνο. Μην με αναγκάζετε να προβώ σε ένα γάμο χωρίς αγάπη.» 

Και φεύγει.

ΆΡΓΚΑΝ: «Κύριοι, μπορείτε να ελέγξετε την υγεία μου;» 

Ο κ. Ντιαφουαρύς και ο Τόμας παίρνουν τον παλμό του Άργκαν.

Κ. ΝΤΙΑΦΟΥΑΡΥΣ: «Λοιπόν, το πρόβλημα είναι το σπληνικό παρέγχυμα, οπότε ο σπλήνας σας.»

ΑΡΓΚΑΝ: «Αλλά ο γιατρός μου μού λέει ότι είναι το συκώτι».

Κ. ΝΤΙΑΦΟΥΑΡΥΣ: «Λοιπόν ναι: το παρέγχυμα, έτσι ο σπλήνας και το συκώτι. Πηγαίνουν μαζί αυτά τα δυο.»

Κ. ΝΤΙΑΦΟΥΑΡΥΣ: «Ο γιατρός σας σάς λέει να φάτε ψητό φαγητό;»

ΑΡΓΚΑΝ: «Όχι, μόνο βραστά φαγητά.»

Κ. ΝΤΙΑΦΟΥΑΡΥΣ: «Λοιπόν ναι! : ψητό, βραστό, ίδιο πράγμα. Ο γιατρός σας σάς δίνει καλές συμβουλές.»