Εισαγωγή 

Ο Οθέλλος είναι μία από τις πέντε πιο γνωστές και ευρέως μελετημένες τραγωδίες του Σαίξπηρ. Πρόκειται για μια τραγωδία, πιθανώς γραμμένη το 1603, η οποία βασίζεται στη Βενετία και την Κύπρο. Η ιστορία περιστρέφεται γύρω από έναν κύριο χαρακτήρα, τον Οθέλλο, αξιωματικό του στρατού της Βενετίας. Στον Οθέλλο, τα κύρια θέματα αντανακλούν τις αξίες και τα κίνητρα των χαρακτήρων, συμπεριλαμβανομένης της αγάπης, της ζήλιας, της προκατάληψης και της αλήθειας.


Ο Οθέλλος είναι μια τραγωδία που ενσωματώνει ορισμένα χαρακτηριστικά χαρακτηριστικά και αξίες της Αναγέννησης και του Αναγεννησιακού πνεύματος. Ο Οθέλλος παρουσιάζει πώς η γλώσσα και οι ιστορίες δημιουργούν την πραγματικότητα και αποκαλύπτει τόσο την ηρωική πίστη όσο και τη θέληση για εκδίκηση. Αυτό το παιχνίδι μας προκαλεί να συνειδητοποιήσουμε πόσο εύκολο και επιβλαβές είναι να κατηγοριοποιούμε ή να διαιρούμε τους ανθρώπους ανάλογα με τη φυλή και την ταυτότητά τους. Το έργο, επίσης, δίνει μια εικόνα για τις στάσεις και τις αξίες μέσω της αναπαράστασης της φυλής και του φύλου. Αυτές οι στάσεις και αξίες είναι ενδεικτικές κοινωνικοπολιτικών και πολιτιστικών πτυχών.

Ο συγγραφέας: Γουίλιαμ Σαίξπηρ

Ο Γουίλιαμ Σαίξπηρ ήταν Άγγλος ποιητής, δραματουργός και ηθοποιός που συχνά αποκαλείται ως Άγγλος εθνικός ποιητής. Θεωρείται ευρέως ως ο μεγαλύτερος δραματουργός όλων των εποχών και συχνά αποκαλείται εθνικός ποιητής της Αγγλίας και «βάρδος του Άβον». Γεννήθηκε στις 23 Απριλίου 1564 και μεγάλωσε στο Stratford-upon-Avon. Όταν ήταν 18 ετών, παντρεύτηκε την Anne Hathaway, με την οποία απέκτησε τρία παιδιά, τη Susanna και τα δίδυμα Hamnet και Judith.


Συνολικά τα έργα του Σαίξπηρ περιλαμβάνουν 38 θεατρικά έργα, 2 αφηγηματικά ποιήματα, 154 σονέτα και μια ποικιλία άλλων ποιημάτων.


και ιδιοκτήτης μιας εταιρείας παιχνιδιών που ονομάζεται “Άντρες του Λόρδου Τσάμπερλεν”, αργότερα γνωστός ως “οι άνδρες του βασιλιά”. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο Λονδίνο, δημοσιεύτηκαν τα πρώτα έντυπα έργα του Σαίξπηρ. Ήταν δύο μεγάλα ποιήματα, η «Αφροδίτη και ο Άδωνις» (1593) και «Ο βιασμός της Λουκρετίας» (1594). Έγινε επίσης ιδρυτικό μέλος του The Lord Chamberlain’s Men, μιας παρέας ηθοποιών. Ο Σαίξπηρ ήταν ο τακτικός δραματουργός της εταιρείας, παίζοντας κατά μέσο όρο δύο θεατρικά έργα το χρόνο, για σχεδόν είκοσι χρόνια. Σε ηλικία 49 ετών (1613), φαίνεται ότι αποσύρθηκε στο Στράτφορντ, όπου πέθανε τρία χρόνια αργότερα. Λίγες καταγραφές για την ιδιωτική ζωή του Σαίξπηρ σώζονται. Έτσι, αυτό προκάλεσε σημαντικές εικασίες σχετικά με τη φυσική του εμφάνιση και τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις και αν τα έργα που του αποδόθηκαν γράφτηκαν από άλλους. Οι μελετητές αναφέρονται γενικά σε αυτά τα χρόνια ως “Τα χαμένα χρόνια”.

Η γλώσσα στην οποία έγραφε ο Σαίξπηρ αναφέρεται ως Πρωτο-μοντέρνα Αγγλική, μια γλωσσική περίοδος που διήρκεσε περίπου από το 1500 έως το 1750. Η γλώσσα που ομιλείται κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου αναφέρεται συχνά ως Ελισαβετιανή Αγγλική ή Σαίξπηρ Αγγλική. Ο Σαίξπηρ, επίσης, εφηύρε και χρησιμοποίησε στα έργα του 15 νέες λέξεις, με τόσο πράσινο βλέμμα στον «Έμπορο της Βενετίας», που περιγράφει τη ζήλια και τον αγώνα στο «Βασιλιά Ληρ», το οποίο χρησιμοποιείται ως ρήμα. Η κληρονομιά του Σαίξπηρ είναι τόσο πλούσια και διαφορετική όσο το έργο του και τα έργα του έχουν δημιουργήσει πολυάριθμες προσαρμογές και επιρροές σε πολλά είδη και πολιτισμούς παγκοσμίως. Οι πιο διάσημοι ανάμεσα στις τραγωδίες του είναι ο Άμλετ, ο Οθέλλος, ο Βασιλιάς Ληρ, ο Μάκβεθ, ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα, ο Έμπορος της Βενετίας και η Δωδέκατη Νύχτα.

Το λογοτεχνικό έργο

Το λογοτεχνικό είδος

Ο Οθέλλος είναι μια τραγωδία καθώς αφηγείται την ιστορία ενός ευγενικού ήρωα που κάνει ένα τραγικό λάθος λόγω της λανθασμένης κρίσης του. Αυτό το σφάλμα οδηγεί σε ένα καταστροφικό τέλος καθώς οι περισσότεροι χαρακτήρες καταλήγουν είτε νεκροί είτε τραυματίες. Ο Οθέλλος διαφέρει από τις άλλες τραγωδίες του Σαίξπηρ γιατί του αρέσει σαν πρωτότυπη κωμωδία, αλλά είναι τραγωδία.


Ο Οθέλλος μπορεί να περιγραφεί ως οικιακή τραγωδία, καθώς χρησιμοποιεί την τραγωδία του γάμου. Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί αυτόν τον χαρακτήρα για να παρουσιάσει την αλλαγή του Όθελλου από στρατιωτικό σε τραγικό ήρωα, καθώς σκοτώνει τη γυναίκα του. Ο ήρωας, ο Οθέλλος, και ο Δυσδαιμόνα έχουν μια παθιασμένη αγάπη που αντιβαίνει στους κανόνες που έχει θεσπίσει ο πατέρας της Δυσδαιμόνα. Αυτή η τραγωδία συνδέεται επίσης με τις ιδέες του γάμου σχετικά με την κοινωνική τάξη και το καθεστώς, τη φυλή και τη συμμόρφωση των γυναικών. Μερικά από τα βασικά σημεία των τραγωδιών του Σαίξπηρ είναι ένας τραγικός ήρωας, μια διχοτόμηση του καλού και του κακού, το τραγικό ελάττωμα του ήρωα, το αίσθημα της απληστίας και της εκδίκησης.

Η ευρωπαϊκή, ή ακόμη και η διεθνής διάστασή του (πηγή έμπνευσης, λογοτεχνικό ρεύμα, επόμενες γενιές)

Ο Οθέλλος, ο Μαυριτανός της Βενετίας, είναι μια τραγωδία του Γουίλιαμ Σαίξπηρ και προέρχεται από το Hecatommithi, μια συλλογή παραμυθιών, που εκδόθηκε από τον Giraldi Cinthio το 1565. Η ιστορία του Οθέλλου βασίζεται στο ιταλικό διήγημα «Un Capitano Moro» («A Moorish Captain ‘) του Cinthio, ο οποίος είχε επηρεαστεί από το Decameron από τον Giovanni Boccaccio, που συνέθεσε μεταξύ 1349 και 1353. Παρά το γεγονός ότι ο Σαίξπηρ επηρεάστηκε από το έργο του Cinthio, έκανε αρκετές αλλαγές και τροποποιήσεις.


Ο Όθελλος θεωρείται ευρέως ως το μεγαλύτερο σκηνικό έργο του Σαίξπηρ και το πιο κοντινό να ακολουθεί και να συμμορφώνεται με τους κανόνες της αριστοτελικής τραγωδίας. Ο Αριστοτέλης διέκρινε έξι στοιχεία της τραγωδίας: «πλοκή, χαρακτήρες, λεκτική έκφραση, σκέψη, οπτική διακόσμηση και σύνθεση τραγουδιού». Μεταξύ αυτών, η πλοκή είναι η πιο σημαντική. Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη (384-322 π.Χ.), τη διάσημη ελληνική δραματική τέχνη, η τραγωδία είναι ένα είδος μίμησης (μίμησης) μιας σοβαρής, πλήρους δράσης και μιας ορισμένης μέσω του οίκτου και του φόβου που επηρεάζει την κατάλληλη κάθαρση (κάθαρση) αυτά τα συναισθήματα. Ο Αριστοτέλης αποφάσισε ότι μια τραγωδία έχει σοβαρό σκοπό και χρησιμοποιεί την άμεση δράση και όχι την αφήγηση για να πετύχει τους σκοπούς της.


Επιπλέον, στο επίκεντρο της ίντριγκας του Οθέλλου βρίσκονται οι φρικτές αντιλήψεις για το κακό στον χαρακτήρα του Ιάγου, του οποίου οι πεποιθήσεις, τα κίνητρα και η επικράτηση του κακού και του κακού συνεχίζουν να στοιχειώνουν κοινό και κριτικούς. Ο συνδυασμός δράματος και προκλητικών φυλετικών και φύλων ζητημάτων οδήγησε τον Οθέλλο να είναι ένα από τα πιο δυνατά έργα του Σαίξπηρ.

Σημαντικά ζητήματα/προβλήματα της εποχής που αναφέρονται στο έργο

Ο Σαίξπηρ έγραψε για θέματα που είναι επίκαιρα ακόμη και σήμερα. Παρόλο που η ζωή των ανθρώπων έχει αλλάξει σε πολλές πτυχές, οι άνθρωποι μπορούν να συνδεθούν και να εξοικειωθούν με τα προβλήματα σε αυτό το έργο. Ο ρατσισμός και οι σχέσεις ανδρών-γυναικών είναι μερικά από τα πιο σημαντικά προβλήματα στον Οθέλλο. Ο Οθέλλος είναι ένα ανεκτίμητο κομμάτι της λογοτεχνίας της Αναγέννησης, καθώς παρέχει μια εικόνα για τις αντιλήψεις της φυλής και της φυλετικής διαφοράς που ήταν συναφείς με τη χρονική περίοδο. Ο Σαίξπηρ προσπαθεί να δείξει ότι η φυλή είναι ένα πολύ σημαντικό ζήτημα σε αυτό το έργο και αναδεικνύει τα φυλετικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ευρώπη τον 17ο αιώνα. Ανεξάρτητα από το πού έθεσε ο συγγραφέας οποιοδήποτε έργο του, συνήθιζε να αντικατοπτρίζει αυτό που συνέβαινε στο Λονδίνο εκείνη την εποχή. Ο Σαίξπηρ, επίσης, προσπάθησε να παρουσιάσει τα υπάρχοντα συστήματα που δημιουργούν ανισότητες μεταξύ των φύλων και των φυλών. Σε αυτό το έργο, προσπαθεί να αποκαλύψει την υπάρχουσα φυλετική προκατάληψη στη Βενετία και στην Ευρώπη γενικότερα. Επιπλέον, ο Σαίξπηρ επισημαίνει ότι αλλάζει τα ευρωπαϊκά συναισθήματα και συμπεριφορές ενάντια σε άλλες φυλές και μαύρους, ειδικά. Σε αυτήν την περίοδο, δεν ήταν εφικτός ένας γάμος μεταξύ ενός μαύρου άνδρα (Οθέλλου) και μιας λευκής αριστοκρατικής γυναίκας (Δυσδαιμόνα), ο οποίος ήταν αντίθετος στην επιθυμία του πατέρα της. Παρόλο που ο συγγραφέας γνώριζε ότι αυτός ο γάμος δεν θα μπορούσε να είναι δυνατός και αληθινός τον 17ο αιώνα, είχε ως στόχο να παρουσιάσει τις μελλοντικές αλλαγές και τροποποιήσεις στις ευρωπαϊκές κοινωνικές συνθήκες και στάσεις. Για παράδειγμα, δύο χαρακτήρες αυτού του έργου, ο Ιάγος και ο Ροδερίγος, πήραν αποφάσεις λόγω του ρατσισμού τους.

Όσον αφορά τα στερεότυπα φύλου και τις κοινωνικές ιεραρχίες, το έργο παρουσιάζει την αναπαράσταση φύλου μέσω της πατριαρχίας και τις συμπεριφορές και στάσεις των γυναικείων χαρακτήρων. Ο Σαίξπηρ δεν παρουσιάζει τους αντρικούς και θηλυκούς χαρακτήρες όπως θα έπρεπε να είναι σύμφωνα με τα ελισαβετιανά στερεότυπα, καθώς υπάρχουν μερικά αξιοσημείωτα σημεία που έρχονται σε αντίθεση με τον πολιτισμό και την πολιτική στην Αγγλία αυτή την περίοδο.

Οι χαρακτήρες

Οθέλλος

Ο βασικός πρωταγωνιστής και ήρωας του έργου. Ένας Αφρικανός αξιωματικός του στρατού της Βενετίας που κέρδισε υψηλή θέση λόγω του επαγγέλματος και της φυσικής του δύναμης. Είναι στρατιωτικός, με φήμη για το θάρρος του στις μάχες και ταξιδεύει και βιώνεται πολύ. Ο Όθελλος ερωτεύτηκε και παντρεύτηκε τη Δυσδαιμόνα, κάνοντας τον Ιάγο να ζηλέψει περισσότερο και να βρει τρόπους να τον καταστρέψει. Κατά τη διάρκεια της μάχης με τους Τούρκους, ταξίδεψε στην Κύπρο με τη σύζυγό του, Ιάγο, Κάσιο και Αιμιλία. Παρά την υψηλή του θέση, είναι εύκολο θήραμα ανασφάλειας λόγω της ηλικίας του, της ζωής του ως στρατιώτη και της φυλής του. Στην Κύπρο τον ξεγέλασε ο Ιάγος να σκεφτεί ότι ο Δυσδαιμόνα τον εξαπάτησε με τον Κάσιο. Ο Οθέλλος ζήλευε τόσο πολύ, που έπνιξε τη γυναίκα της και όταν έμαθε ότι αυτό το γεγονός ήταν αναληθές, αυτοκτόνησε από την απελπισία και τις τύψεις του.

Δυσδαιμόνα

Η κόρη του Βενετού γερουσιαστή, Βραβάντιου. Η Δυσδαιμόνα και ο Οθέλλος παντρεύονται κρυφά, και δείχνει αγάπη και πίστη στον άντρα της, καθώς έχει το θάρρος να σταθεί απέναντι στον πατέρα της και να ανακοινώσει την επιλογή της και να επιμείνει σε αυτό. Συνοδεύει τον Οθέλλο στην Κύπρο στον πόλεμο εναντίον των Τούρκων, όπου κατηγορήθηκε για απιστία από τον σύζυγό της. Ακόμα και όταν ταπεινώνεται, δεν χάνει την ψυχραιμία της και δηλώνει απλώς την αθωότητά της. Είναι αποφασισμένη να ανταποκριθεί με αξιοπρέπεια στη ζήλια του Οθέλλου. Την ίδια νύχτα, παρακαλεί τον Οθέλλο για τη ζωή της στο δωμάτιό τους και εξακολουθεί να αρνείται να παραδεχτεί την θεία της ενοχή. Όταν ο Δυσδαιμόνα συνειδητοποιεί ότι ο Οθέλλος σκοπεύει να τη σκοτώσει, αισθάνεται απόγνωση και θλίψη και πεθαίνει δηλώνοντας την αγάπη της γι ‘αυτόν.

Ιάγος

Ο Ιάγος είναι σημαιοφόρος που υπηρετούσε τον Όθελλο. Ήταν ένας βετεράνος 28 ετών στις βενετικές αμυντικές δυνάμεις. Ήλπιζε για προαγωγή, αλλά ο Όθελλος πέρασε από πάνω του και νιώθει δυσαρέσκεια και στοχεύει να τον εκδικηθεί. Είναι ένας κύριος χειριστής, που καταφέρνει να παίζει ανθρώπους και να τους πείθει για αυτό που θέλει και αποφασίζει. Έτσι, εκμεταλλεύεται τον Ροδερίγο ως ερωτευμένο άντρα με τη Δυσδαιμόνα και τον οδηγεί να ξεκινήσει την αναζήτησή του. Είναι επίσης ένας λαμπρός αυτοσχεδιαστής, βάζοντας την πλοκή του ενάντια στον Οθέλλο και οργανώνοντας την καταστροφή του. Ενημέρωσε τον Οθέλλο, ότι η γυναίκα του τον απατά με τον Κασσιό και χρησιμοποίησε ένα μαντήλι ως απόδειξη για να συναντήσει τον σκοπό του. ο Ιάγος είναι υβριστικός σύζυγος και ρατσιστής. Ο αυτοσχεδιασμός του αποτυγχάνει όταν η γυναίκα του, Αιμιλία, αποκαλύπτει την αλήθεια και τον έπιασε. Ο Ιάγος αρνείται να δώσει οποιαδήποτε εξήγηση για τις ενέργειές του και αποστέλλεται σε δίκη.

Κάσσιος

Ο Κάσιο είναι ένας νέος και ευγενικός Φλωρεντίνος αξιωματικός στο στρατό της Βενετίας. Ήταν ακαδημαϊκά εκπαιδευμένος και έχει λίγη πραγματική εμπειρία πολέμου. Είναι αφελής, άπταιστος, αξιόπιστος και του αρέσει να πίνει αλκοόλ. Ο Οθέλλος τον επέλεξε να είναι υπολοχαγός του στις βενετικές αμυντικές δυνάμεις. Πραγματικά αφοσιωμένος στον Οθέλλο, ο Κάσιος ταξίδεψε μαζί του στην Κύπρο, όπου έχασε τη θέση του ως υπολοχαγός μετά από έναν αγώνα. Όταν πέθανε ο Οθέλλος, τοποθετείται για να τον υποστηρίξει και διορίζεται κυβερνήτης της Κύπρου.

Αιμίλια

Η Αιμιλία είναι σύζυγος του Ιάγου και όταν η Δυσδαιμόνα ακολουθεί τον Οθέλλο στην Κύπρο, γίνεται η συνοδός της. Είναι σοφή και κακομαθημένη από τον σύζυγό της, Ιάγκο. Γνωρίζει τον Ιάγο πολύ καλά και είναι καχύποπτος για τις πράξεις και τα κίνητρά του. Κατηγορεί τους συζύγους για τις περισσότερες αμαρτίες που κάνει μια γυναίκα. Όταν βρίσκει τη Δυσδαιμόνα να σκοτώνεται από τον Οθέλλο, αρνείται να υπακούσει στον Ιάγο και λέει την αλήθεια. Με αυτήν την ενέργεια, αγνοεί τον κίνδυνο θανάτου και στη συνέχεια, δολοφονείται από τον σύζυγό της.

Ροδερίγος

Ο Ροδερίγος είναι ένας νέος ευγενής της Βενετίας ερωτευμένος απεγνωσμένα με τη Δυσδαιμόνα, η οποία τον απέρριψε. Είναι νέος, πλούσιος και ανόητος, που τον έπεισε ο Ιάγος ότι τον βοηθάει με τον Δυσδαιμόνα. Είναι εντελώς υπό τις διαταγές του Ιάγου καθώς του επιτρέπει να διαχειρίζεται τα χρήματά του. Ωστόσο, ποτέ δεν καταφέρνει να κερδίσει την καρδιά της Δυσδαιμόνας. Ο Ιάγος εμπλέκει τον Ροδερίγο σε μια επίθεση στο Κάσσιο, καθώς ο Ιάγος επισημαίνει ότι ο Κ¨ασσιος είναι ένας άλλος πιθανός αντίπαλος για την Δυσδαιμόνα. Έτσι, ο Ροδερίγος πληρώνει με τη ζωή του, καθώς δολοφονείται από τον Ιάγο για να εξασφαλίσει τη σιωπή του.

Βραβάντιος

Ο Βραβάντιος είναι γέρος και γερουσιαστής της Βενετίας. Είναι ο πατέρας της Δυσδαιμόνας και ήταν πολύ φιλικός με τα κατορθώματα του Οθέλλου, αλλά όταν ενημέρωθηκε για τον γάμο του με την κόρη του, θυμώνει πολύ και πιστεύει ότι η μαγεία είναι η μόνη εξήγηση για αυτήν την ενέργεια. Κατηγορεί τον Οθέλλο ότι μάγεψε την κόρη του προκειμένου να την πείσει να τον παντρευτεί. Κάνει μήνυση στον Δούκα της Βενετίας για δικαιοσύνη, αλλά όταν η Δυσδαιμόνα παραδέχεται ότι είναι πλήρως ερωτευμένη με τον Οθέλλο και του ζητά την έγκρισή του, παραδέχεται την ήττα του. Η θλίψη και το πένθος του για την κόρη του του φέρνουν πρόωρο θάνατο.

Λουντοβίκο

Είναι ένας αυστηρός, τίμιος κύριος και ένας από τους συγγενείς του Βραβάντιου. Ο Λοντοβίκο ταξίδεψε στην Κύπρο μετά τη νίκη του Οθέλλου για να ανακηρύξει τον νέο κυβερνήτη. Ανησυχεί για τη συμπεριφορά του Οθέλλου προς τη γυναίκα του, καθώς ο Οθέλλος την ταπεινώνει δημόσια. Μετά τον θάνατο της Δυσδαιμόνας, ο Λοντόβικο αμφισβητεί τόσο τον Οθέλλο όσο και τον Κάσσιο, προκειμένου να αποκαλύψει την αλήθεια.

Η τοποθεσία

Ο Οθέλλος βρίσκεται στη Βενετία και την Κύπρο, στο δεύτερο μισό του 16ου αιώνα. Πιασμένα ανάμεσα στις δύο εντελώς διαφορετικές περιοχές της Βενετίας και της Κύπρου, τα γεγονότα της πλοκής προσφέρουν την αίσθηση των ανθρώπων και αντίστοιχα. Υπάρχει μια μεγάλη διχογνωμία μεταξύ αυτών των δύο τοποθεσιών όσον αφορά τη θρησκεία, τις πολιτικές, πολιτιστικές και ανθρώπινες πτυχές.

Κατά τη διάρκεια του 1570 και 1573, η Βενετία ήταν σε πόλεμο με τους Τούρκους, οπότε η αναφορά του έργου στην απειλή επίθεσης στην Κύπρο. Η Βενετία, ήταν η πολύ δημοφιλής και σημαντική αυτή την περίοδο. Παρά το γεγονός ότι ήταν σημαντικό λιμάνι στη Μεσόγειο Θάλασσα, η Βενετία ήταν το κέντρο του εμπορίου και των τεχνών, συμπεριλαμβανομένης της λογοτεχνίας, της ζωγραφικής, της αρχιτεκτονικής, της μουσικής. Κατά τη διάρκεια αυτών των αιώνων της Ιταλικής Αναγέννησης, υπήρξε μια μεγάλη πολιτιστική αλλαγή και επίτευγμα στην Ιταλία και στην Ευρώπη γενικά. Ταυτόχρονα, η Βενετία ήταν πολύ γνωστή ως πολυπολιτισμική πόλη, καθώς υπήρχε μεγάλη ποικιλία εθνοτήτων και θρησκειών μεταξύ των κατοίκων της. Έτσι, η Βενετία συμβόλιζε τα βάθη της πολιτικής ίντριγκας. Σε γενικές γραμμές, η Βενετία ήταν μια υπερβολικά πολιτισμένη, άγρια ​​και εσωτερική πόλη.

Η Κύπρος είναι μια εξαιρετικά διαφορετική και ανόμοια κοινωνία και είναι ένα άγριο και άγριο περιβάλλον, όπου πολλοί στρατιωτικοί αποφάσισαν να τη χρησιμοποιήσουν. Είναι το τελευταίο άκρο της χριστιανικής επικράτειας. Η Κύπρος είναι επίσης ο τόπος όπου γεννήθηκε η Αφροδίτη, η θεά της αγάπης και της ομορφιάς. Έτσι, αυτό το νησί παρέχει την ιδανική τοποθεσία για τον Ιάγο να πείσει τον Οθέλλο για την απιστία της γυναίκας του.

Εικονογραφία του ηλεκτρονικού βιβλίου

Ο Joseph Mallord William Turner RA (23 Απριλίου 1775 – 19 Δεκεμβρίου 1851), γνωστός στην εποχή του ως William Turner, ήταν Άγγλος ρομαντικός ζωγράφος, χαράκτης και ακουαρέλας. Είναι γνωστός για τους εκφραστικούς χρωματισμούς του, τα ευφάνταστα τοπία και τους ταραχώδεις, συχνά βίαιους θαλάσσιους πίνακες. Άφησε πίσω του πάνω από 550 ελαιογραφίες, 2.000 ακουαρέλες και 30.000 έργα σε χαρτί. Πραγματοποιήθηκε από τον κορυφαίο Άγγλο κριτικό τέχνης Τζον Ράσκιν από το 1840 και σήμερα θεωρείται ότι ανέβασε τη ζωγραφική τοπίου σε μια υπεροχή που ανταγωνίζεται την ιστορία της ζωγραφικής.


Ο Sir John Gilbert (21 Ιουλίου 1817 – 5 Οκτωβρίου 1897) ήταν Άγγλος καλλιτέχνης, εικονογράφος και χαράκτης. Ο Γκίλμπερτ μαθήτευσε αρχικά σε μια εταιρεία μεσιτών, αλλά δίδαξε τον εαυτό του τέχνη αντιγράφοντας εκτυπώσεις. Δεν μπόρεσε να εισέλθει στη Σχολή της Βασιλικής Ακαδημίας, αλλά γνώρισε ακουαρέλα, λάδια και άλλα μέσα. Από το 1836 εκθέτει στην Εταιρεία Βρετανών Καλλιτεχνών και στη RA από το 1838. Ο προστάτης της τέχνης Thomas Sheepshanks και ο καλλιτέχνης William Mulready του πρότειναν να μάθει χαρακτική ξύλου. Ξεκινώντας με τον Παντς, προχώρησε στο Illustrated London News. Σχεδίασε έναν εντυπωσιακό αριθμό χαρακτικών ξύλου (πάνω από 2000) για εκείνη τη δημοσίευση και για το The London Journal. Έκανε επίσης πάρα πολλές εικονογραφήσεις για βιβλία, συμπεριλαμβανομένων σχεδόν όλων των σημαντικών Άγγλων ποιητών (συμπεριλαμβανομένου του εικονογραφημένου του Σαίξπηρ με σχεδόν 750 σχέδια).


Ο Χένρι Κόρτνεϊ Σέλους (Λονδίνο 1803 · Devon, 24 Σεπτεμβρίου 1890) ήταν Άγγλος ζωγράφος, εικονογράφος και λιθογράφος. Το 1818 ο Σέλους εισήλθε στα σχολεία της Βασιλικής Ακαδημίας και επίσης εξέθεσε το πρώτο του έργο, το Πορτρέτο μιας αγαπημένης γάτας (τοποθεσία που δεν εντοπίστηκε), στο


Ακαδημία. Υπέβαλε πορτρέτα ζώων για τα επόμενα τρία χρόνια πριν ξεκινήσει την προσωπογραφία ανθρώπων. Ζωγράφισε ιστορικά κομμάτια για το υπόλοιπο της καριέρας του, για παράδειγμα τον Κάσσιο τραυματία (1874, τοποθεσία δεν εντοπίστηκε), καθώς και έργα όπως το The Opening of The Great Exhibition καταγράφοντας σύγχρονα γεγονότα.


Ο Joseph Kenny Meadows, (Νοέμβριος 1790 – Αύγουστος 1874) περισσότερο γνωστός ως Kenny Meadows, ήταν Βρετανός καρικαρίστας και εικονογράφος. Είναι περισσότερο γνωστός για τα σχέδια που συνέβαλε στο Punch και για τις εικονογραφήσεις σκηνών από τα έργα του Σαίξπηρ. Μεγάλο μέρος του έργου του σχεδιάστηκε σε χιουμοριστικό μποέμ ύφος. Ήταν γνωστός για την ποιότητα των εικονογραφήσεών του, αν και η κριτική υποδοχή του έργου του ήταν συχνά ανάμεικτη.

Σχεδιασμός εργαστηρίου

ΦΑΣΗ 1: ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ: ΚΟΣΜΟΣ, ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΚΑΙ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ

Δραστηριότητα: Ανακάτεψε και ταίριαξε

Εισαγωγή στο ηλεκτρονικό βιβλίο

Με αυτό το πρώτο εισαγωγικό εργαστήριο, δίνεται η δυνατότητα στους εκπαιδευόμενους να εισαχθούν με ομαλό και διασκεδαστικό τρόπο στους δύο κύριους τομείς αλλά και στην εποχή όπου διαδραματίζεται το δράμα του Οθέλλου. Οι διαφορές και ομοιότητες μεταξύ Βενετίας και Κύπρου τον 15ο αιώνα συνθέτουν ένα διαδραστικό παιχνίδι που δημιουργεί επίγνωση της εποχής, της ατμόσφαιρας και των συνθηκών όπου λαμβάνει χώρα η ιστορία του Γουίλιαμ Σαίξπηρ. Η δραστηριότητα μπορεί να λάβει χώρα είτε σε ψηφιακό τερματικό (υπολογιστή, tablet ή ακόμα και κινητό τηλέφωνο), είτε σε πραγματικό περιβάλλον, εάν οι εικόνες για τη μίξη και το ταίριασμα είναι εκτυπωμένες σε χαρτί.

Υλικά

• Φωτογραφίες και βίντεο που αντιπροσωπεύουν τη Βενετία του 15ου αιώνα
• Φωτογραφίες και βίντεο που αντιπροσωπεύουν την Κύπρο του 15ου αιώνα

Διαδικασία

Αντιστοιχίστε τις παρακάτω φωτογραφίες (ή βίντεο) με τον σωστό τόπο όπου αναπτύσσεται η ιστορία του Οθέλλου.

Πριν το εργαστήριο:

Πριν από το εργαστήριο θα ακολουθήσει μια σύντομη αφήγηση – μια υπενθύμιση της εποχής όπου διαδραματίζεται το δράμα του Οθέλλου, των δύο βασικών περιοχών, των βασικών χαρακτήρων και της πλοκής, χωρίς να τονίζονται οι λεπτομέρειες.

Στο εργαστήριο: 

Κατά τη διάρκεια του εργαστηρίου, θα δοθούν στους εκπαιδευόμενους τυχαία επιλεγμένες φωτογραφίες ή βίντεο εάν βρισκόμαστε σε ψηφιακό περιβάλλον, από τη Βενετία και την Κύπρο του 15ου αιώνα. Θα πρέπει να τα κατατάξουν και να κρίνουν αν είναι η Βενετία ή η Κύπρος.

Με αυτόν τον τρόπο θα κατανοήσουν τη διαφορά της ατμόσφαιρας και την εποχή στην οποία διαδραματίζεται το δράμα, προκειμένου να εισαχθούν με διαδραστικό τρόπο στο ηλεκτρονιό βιβλίο

Παραλλαγή

Μια παραλλαγή που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και να καλλωπιστεί στο συγκεκριμένο εργαστήριο θα ήταν, μαζί με τις φωτογραφίες των δύο περιοχών όπου εκτυλίσσεται το δράμα του Οθέλλου, να προσθέσετε εικόνες των κεντρικών χαρακτήρων. Όπως και με τις εικόνες από τις περιοχές, οι εκπαιδευόμενοι θα πρέπει να τις ταιριάξουν με τις περιοχές όπου βρίσκονται.

ΦΑΣΗ 2: ΕΜΒΑΘΥΝΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ 

Δραστηριότητα 1: Εύρεση/κατανόηση της έννοιας της μεταφοράς 

Προπαρασκευαστική δραστηριότητα για γενική κατανόηση

Οι μεταφορές είναι ένας ισχυρός τύπος γλώσσας. Είναι τα εργαλεία που χρησιμοποιούμε για να εκφράσουμε αφηρημένες σκέψεις. Όσο πιο αφηρημένες είναι οι σκέψεις, η συζήτηση και το γράψιμό μας, τόσο περισσότερο χρησιμοποιούμε τις μεταφορές Για να κατανοήσουν και να αφομοιώσουν την εκλεπτυσμένη λογοτεχνία οι εκπαιδευόμενοι, πρέπει να έχουν την ικανότητα να ερμηνεύουν αρκετά καλά τις μεταφορές. Μια μεταφορά απεικονίζει μέσω σύγκρισης. Μια μεταφορά αποτελείται από δύο συστατικά, ένα όχημα, τη λέξη ή φράση που περιγράφει και το τενόρο, το αντικείμενο που περιγράφεται. Οι δημιουργικές και ζωντανές μεταφορές στον Οθέλλο θα καταπλήξουν τους εκπαιδευόμενους και θα έρθουν να θαυμάσουν την τέχνη του Σαίξπηρ και την ποίηση και τη χρήση της μεταφοράς.

Υλικά

• Ένα φύλλο εργασίας που θα χρησιμοποιηθεί από ομάδες εκπαιδευόμενων για να ολοκληρώσει την ανάλυση των μεταφορών του Ιάγου στην πρώτη και τη δεύτερη σκηνή.

Διαδικασία

Εναλλαγή ρόλων και θεατρικού παιχνιδιού διαδοχικά από τους εκπαιδευόμενους, ώστε να κατανοήσουν καλύτερα τη χρήση μεταφορών από τον Ιάγο.

Πριν το εργαστήριο:

• Μια σύντομη εισαγωγή και συζήτηση για τον χαρακτήρα του Ιάγου και τις ρητορικές του ικανότητες
• Εισαγωγή σχετικά με τις μεταφορές. Οι εκπαιδευόμενοι θα γράψουν το νόημα στη μία γραμμή και μια χροιά στην επόμενη. Εισαγωγή με μια απλή άσκηση εξηγώντας ότι μια μεταφορά περιγράφει συγκρίνοντας. Αυτός ο απλός ορισμός εισάγει τους μαθητές στις μεταφορές και η άσκηση αυξάνει την ικανότητά τους στην ερμηνεία του νοήματος και των συνειρμών των μεταφορών.

Στο εργαστήριο: 

Εισαγωγή των εκπαιδευομένων στις δύο πρώτες σκηνές του έργου.


Ο εκπαιδευτής εξηγεί την πλοκή γενικά, διαβάζει τους διαλόγους και στη συνέχεια τους ζητά να γράψουν τις βασικές φράσεις όπου βρίσκονται οι μεταφορές. Στη συνέχεια, τους παροτρύνει να παίξουν και να αυτοσχεδιάσουν, με την προϋπόθεση ότι χρησιμοποιούν τις ίδιες φράσεις / μεταφορές ή ακόμα και τις δικές τους. Ακολουθεί συζήτηση και ανάλυση των μεταφορών με τον εκπαιδευτή και κατόπιν ζητώντας από τους εκπαιδευόμενους να καταγράψουν τρία δικά τους παραδείγματα μεταφορών.

Δραστηριότητα 2: Ο δίπρόσωπος λόγος του Ιάγου

Δραστηριότητα για καθολική κατανόηση

Μια εστιασμένη άσκηση υποκριτικής για τον διπρόσωπο λόγο του Ιάγου. Ο πειστικός και ο αλήτης. Υπάρχουν τρία είδη πειστικών ομιλιών που χρησιμοποιούνται συχνότερα στον τομέα των πεποιθήσεων και των στάσεων. Αυτοί είναι λόγοι γεγονότων, αξίας και πολιτικής. Μπορείτε να διαφωνήσετε για το τι είναι, τι πρέπει να είναι ή πώς πρέπει να είναι. Κάνοντας οποιαδήποτε από αυτές τις ομιλίες, κάνετε συγκεκριμένους ισχυρισμούς που προσπαθείτε να αποδείξετε στο κοινό σας. Ένας πειστικός λόγος μπορεί να διεγείρει τη σκέψη, να πείσει, να καλέσει σε δράση, να αυξήσει την προσοχή ή να αναπτύξει ανοχή σε εναλλακτικές προοπτικές.


Η αλήθεια αφορά όλα τα γεγονότα ή την πραγματικότητα. Στην καθημερινή γλώσσα, η αλήθεια αποδίδεται τυπικά σε πράγματα που αποσκοπούν στην αναπαράσταση της πραγματικότητας ή αντιστοιχούν σε αυτήν με άλλο τρόπο, όπως πεποιθήσεις, προτάσεις και δηλωτικές προτάσεις. Η αλήθεια συνήθως θεωρείται το αντίθετο του ψεύδους.

Υλικά

• Ένα φύλλο εργασίας που θα χρησιμοποιηθεί από τους εκπαιδευόμενους για να προσδιορίσει και να αναλύσει με τη βοήθεια του εκπαιδευτή τα σημεία της ομιλίας των δύο προσώπων του Ιάγου

Διαδικασία

Ο εκπαιδευτής μπορεί να διανείμει διαδοχικά τους αντίστοιχους ρόλους στους εκπαιδευόμενους, έτσι ώστε ο καθένας να έχει την εμπειρία ενός πειστικού και ενός λόγου αλήθειας.

Πριν το εργαστήριο:

Θα πρέπει να δοθεί στους μαθητές ένα φυλλάδιο των βασικών ρητορικών όρων μαζί με τις εξηγήσεις τους ώστε να χρησιμοποιηθούν καθ ‘όλη τη διάρκεια της ανάγνωσης του Οθέλλου.

Στο εργαστήριο: 

Τρεις μαθητές και η υπόλοιπη τάξη να συνεργαστούν. Ο ένας θα παίξει το “Iago 1” (ο πειστικός Iago), σε μια φανταστική σκηνή όπου προσπαθεί να πείσει τη σύζυγό του, Emilia, να του δώσει το μαντήλι του Desdemona. Ο άλλος μαθητής θα παίξει το “Iago 2” (ο αλήτης). Ο τρίτος μαθητής θα υποδυθεί την Αιμιλία και οι υπόλοιποι μαθητές θα παίξουν το απαιτητικό κοινό.

Δραστηριότητα 3: Αναδιατυπώνοντας τον Ιάγο

Δραστηριότητα για κατανόηση λεπτομερειών

Ένα δοκίμιο των 30 ‘που δηλώνει τι επιτυγχάνει ή αποτυγχάνει ο Ιάγος με τη χρήση της πειστικής γλώσσας και δημιουργήστε έναν διάλογο ή έναν μονόλογο για τον Ιάγκο με την άποψή σας για να επιτύχει τους στόχους του. Σε ένα εργαστήριο που συνδυάζει την πρώτη και τη δεύτερη δραστηριότητα, οι εκπαιδευόμενοι θα μπορούν να κατανοήσουν καλύτερα τη χρήση των μεταφορών σε ένα λογοτεχνικό κείμενο και τη χρήση του διπρόσωπου λόγου του Ιάγου. Θα παρουσιάσουν τη δική τους άποψη, η οποία στη συνέχεια θα συζητηθεί και θα αναλυθεί από τον εκπαιδευτή.

Υλικά

Δεν χρειάζονται υλικά για αυτήν τη δρστηριότητα

Διαδικασία

Συζητήστε γιατί η ειλικρίνεια είναι τόσο σημαντική στον Οθέλλο του Σαίξπηρ.

Στο εργαστήριο: 

Όταν ολοκληρωθεί το δοκίμιο, οι μαθητές θα δημιουργήσουν έναν κύκλο και θα ανταλλάξουν δοκίμια τυχαία. Στη συνέχεια, σχετικά με τον αναδιατυπωμένο διάλογο που έχουν μπροστά τους, παίζουν ρόλους σε ομάδες των δύο ατόμων που προσπαθούν να πείσουν ο ένας τον άλλον να επιτύχει τους στόχους τους.

Δραστηριότητα 4: Ποιος είμαι?

Δραστηριότητα για κατανόηση λεπτομερειών

Με αυτή τη δραστηριότητα οι εκπαιδευόμενοι θα μπορούν να ολοκληρώσουν την εμπειρία του ηλεκτρονικό βιβλίο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Σε ένα διαδραστικό παιχνίδι ρόλων θα προσπαθήσουν να προσδιορίσουν τον χαρακτήρα τους μέσω κλειστών ερωτήσεων. Μέσα από αυτή τη διαδικασία ερωτήσεων, θα μπορούν να κατανοήσουν όλες τις πτυχές των χαρακτήρων του δράματος στη βασική τους δομή.

Υλικά

• Εκτυπωμένες εικόνες των χαρακτήρων

Διαδικασία

Η δραστηριότητα θα μπορούσε να επαναληφθεί και να ολοκληρωθεί όταν όλοι οι εκπαιδευόμενοι έχουν παίξει όλους τους κύριους χαρακτήρες.

Πριν το εργαστήριο:

• Οι τυπωμένες εικόνες των χαρακτήρων

Στο εργαστήριο: 

• Καρφιτσώστε το όνομα ενός διαφορετικού χαρακτήρα του Οθέλλου στην πλάτη κάθε συμμετέχοντα, έτσι ώστε να μην μπορεί να δει ποιος είναι.
• Ζητήστε από τους συμμετέχοντες να περπατήσουν στο δωμάτιο και να κάνουν ο ένας στον άλλον ερωτήσεις σχετικά με την ταυτότητα του χαρακτήρα τους. Οι ερωτήσεις μπορούν να απαντηθούν μόνο με “ΝΑΙ” ή “ΟΧΙ”.
• Όταν όλοι οι συμμετέχοντες βρουν ποιοι είναι, το παιχνίδι τελειώνει.

ΦΑΣΗ 3: ΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ

Δραστηριότητα: Γίνε ι σχεδιαστής

Δραστηριότητα ιδιοποίησης της αναγνωστικής εμπειρίας

Αυτή η δραστηριότητα αγγίζει τη δημιουργικότητα και τη φαντασία των εκπαιδευομένων. Με βάση τις πληροφορίες που έχουν για κάθε έναν από τους βασικούς χαρακτήρες του δράματος του Οθέλλου, τους ζητείται να δημιουργήσουν τα ρούχα που θα φορούσαν, σύμφωνα με τα δικά τους κριτήρια, λαμβάνοντας υπόψη την εποχή και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του καθενός. Στη συνέχεια θα τους ζητηθεί να αιτιολογήσουν τις επιλογές τους για κάθε κοστούμι χαρακτήρων που σχεδιάζουν.

Υλικά

• Εκτυπωμένες εικόνες των χαρακτήρων
• Μολύβια/ στυλό διαφορετικού χρώματος
• Κόλλα

Διαδικασία

Δώστε ένα συγκεκριμένο συνδυασμό χρωμάτων σε κάθε βασικό χαρακτήρα και εξηγήστε γιατί

Πριν το εργαστήριο:

Ο εκπαιδευτής χρησιμοποιώντας ερωτήσεις υπενθυμίζει στους εκπαιδευόμενους το υπόβαθρο και το προφίλ κάθε χαρακτήρα, όπως η κατάστασή τους, η ηλικία, η καταγωγή τους.

Στο εργαστήριο:

• Χωρίστε τους συμμετέχοντες σε υποομάδες. Διανείμετε σε κάθε υποομάδα τις εικόνες των κύριων χαρακτήρων. Δώστε τους 2 λεπτά για να τα δουν και να απαντήσουν σε πιθανά ερωτήματα.
• Δώστε τους 20 λεπτά για να σχεδιάσουν τα κοστούμια των κεντρικών χαρακτήρων.
• 10 λεπτά παρουσίαση.

Παραλλαγή

Σχεδιάστε τη ζήλια-το τέρας με τα πράσινα μάτια. Η τέχνη μπορεί να περιλαμβάνει κείμενο και σύμβολα. Γράψτε μια παράγραφο που εξηγεί την εικόνα σας. Με αυτήν την καλλιτεχνική δραστηριότητα, οι εκπαιδευόμενοι θα έχουν την ευκαιρία να ζωγραφίσουν τη δική τους εκδοχή για το τέρας με τα πράσινα μάτια που είναι η ζήλια. Η ζήλια είναι ένα από τα βασικά μηνύματα του δράματος του Οθέλλου. Στη συνέχεια, κάθε εκπαιδευόμενος θα έχει λίγο χρόνο να εξηγήσει την άποψή του.
Οι εκπαιδευόμενοι θα έχουν μισή ώρα για να σχεδιάσουν στο χαρτί τη δική τους εκδοχή για το πράσινο-τέρας της ζήλιας. Όταν τελειώσουν, θα έχουν στη διάθεσή τους λίγα λεπτά για να παρουσιάσουν και να εξηγήσουν την άποψή τους. Με την ολοκλήρωση, ο εκπαιδευτής θα έχει την ευκαιρία να συζητήσει την άποψή του.

Οι εκπαιδευόμενοι θα έχουν μισή ώρα για να σχεδιάσουν στο χαρτί τη δική τους εκδοχή για το πράσινο-τέρας της ζήλιας. Όταν τελειώσουν, θα έχουν στη διάθεσή τους λίγα λεπτά για να παρουσιάσουν και να εξηγήσουν την άποψή τους. Με την ολοκλήρωση, ο εκπαιδευτής θα έχει την ευκαιρία να συζητήσει την άποψή του.